سال 98

خیلی درمورد این مطلب فکر کردم، حتی یک بار هم آن را نوشتم، اما باز به نظرم آمد که پاک کردن آن کمک بیشتری به من میکند تا انتشار آن. دلیلش واضح بود چرا که چیزی که از امسال میخواستم بنویسم در آن مطلب جای نگرفته بود و هیچ وقت نمیخواستم یک مطلب را در دو نوبت بنویسم، البته گاهی موارد بوده است که یادداشت ها را در دو نوبت نوشته ام اما برای دست نوشته هایم هرگز پیش نمی آید که آن ها را در دو نوبت بنویسم چرا که احساسی که در طول نوشتن پیدا میکنی خیلی متفاوت است. برای من هیچ دو روزی نبوده است که یکسان باشد نمی دانم گاهی یک روز غمگینم و یک روز شاد، یک روز ناامیدم و یک روز امیدوار این تقصیر من نیست و من نمیتوانم برای آن کاری انجام دهم چرا که نوشتن من رابطه ای اساسی با حس و حال آن روزم دارد.

+لطفا ادامه مطلب را بخوانید...