نگاهی به کتاب "مینیمالیسم دیجیتال" (Digital Minimalism)

نمی توان پشت سر هم کتاب های رمان خواند، راستش وقتی به داستان هایی که در این چند هفته گذشته خوانده فکر میکنم در میابم که باید استراحتی به خودم بدهم، نمیتوانم در این تراژدی ها، در این غم ها پشت سرهم غرق شوم. باید وقتی برای خودم بگذارم تا بتوانم دوباره قوای خودم را جمع کنم و دوباره فکر کنم، دوباره توانی داشته باشم برای نفس کشیدن، برای فکر کردن، برای درک کردن نویسنده هایی که اندوهگین می نویسند، گرچه بسیاری از نویسندگانی که دنبالشان میکنم غمی در نوشته هایشان هست. زندگی پر از این اندوه هاست ولی همه ما دریافته ایم که در میان این اندوه ها باید کمی نفس کشید باید امیدوار بود و برای جنگیدن باید به خلوتی رفت، به جایی که هیچکس نباشد، شمشیر های خود را آبگون کنیم، سپر و لباس های جنگ را بارها و بارها بشوییم از خون هایم که روی آن ریخته شده است و زخم های خود را ... و زخم های خود را تیمار کنیم تا دوباره به میدان برگردیم و برای من کتاب "مینیمالیسم دیجیتال" راه فرار بود.

کتاب "مینیمالیسم دیجیتال" نوشته "کال نیوپورت" است راستش چیزی درمورد نویسنده نمی دانم اما تعریف این کتاب و کتاب کار عمیق را بسیار شنیده ام و جالب است که یک استاد دانشگاه در رشته علم کامپیوتر بخواهد درمورد بدی های دنیای دیجیتال حرف بزند و اشتیاقی که برای دوری کردن از این دنیا دارد. من این کتاب را از نشر "خوب" به ترجمه خانم "زهرا حسینیان" خواندم.

راستش چون عادت به یادداشت برداری ندارم نمیتوانم بطور دقیق درمورد این کتاب ها توضیح دهم اما آنچه که مرا جذب کرد و چند روزیست که تمرین ها را دنبال میکنم اولین آن زندگی در لحظه است راستش خیلی وقت ها بود که حرف های نویسنده این کتاب فکر میکردم که درمیان مهمانی ها و درمیان کار هایی که میکنیم چیزی اشتباه است، حواسمان مدام پرت است، حتی خود من وقتی که نوشته هایی برای وبلاگم می نوشتم سردرگمی های بسیار داشتم و درمیان نوشته هایم به سراغ تب های دیگر میرفتم و در دنیایی دیگر غرق میشدم که کشیدن من از آن دنیا بسیار سخت بود و وقتی دوباره به سراغ نوشتن می آمدم باید کل یادداشت را میخواندم تا در فضا قرار میگرفتم تا دوباره نوشته به یادم می آمد. اما اکنون گوشی همراهم در کشوی میز قرار دارد و با خیال راحت به نوشته ام فکر میکنم. در این میان نویسنده علاوه بر توضیح اقتصاد توجه که چطور شرکت های بزرگ سعی میکنند حواسمان را از زندگی به سمت وسایل دیجیتال جلب کند صحبت میکند، او به این نکته تاکید میکند که هر میزان زمانی که ما به گوشی همراه خود خیره میشویم باعث میشود پول به جیب شرکت های دیجیتالی که ابزازهای دیجیتالی یا شبکه های اجتماعی را می سازند می روند و آنها مدام در حال بررسی روش هایی هستند که توجه ما را از زندگی روزمره به سوی این برنامه ها جلب کنند. البته نویسنده فقط به این توضیحات اکتفا نمیکند در ادامه به دادن تمرین هایی برای مقابله با این روش ها ارائه میکند که هر کدام از ما میتوانیم متناسب با زندگی خود آن را انتخاب کنیم.

نویسنده "مینیمالیسم دیجیتال" را یک نوع سبک زندگی می نامد که در این سبک ما سعی میکنیم برای استفاده از برنامه ها و ابزار های دیجیتالی سوال های متعددی را طرح کنیم تا میزان کاربردی بودن این برنامه را پی ببریم، چرا که شخصی که این سبک از زندگی را برمیگزیند قرار نیست که تمامی ابزارهای دیجیتال را کنار بگذارد بلکه طرز استفاده صحیح آن را انتخاب میکند و سعی میکند به جای استفاده بی رویه و پرسه زدن در شبکه های اجتماعی وقت خود را برای زندگی با کیفیت بالا انتخاب کند که میتواند برای توسعه فردی باشد مثل کتاب خواندن یا آموختن یک مهارت یا وقت گذراندن کنار دوستان یا خانواده باشد. راستش من هم روزهاست به این راهکار ها فکر میکنم و اگر کاری را میخواهم انجام دهم گوشیم را در خانه میگذارم یا در داشبورد ماشین و یا اگر میخواهم کتابی بخوانم سعی میکنم گوشی ام در اتاقی دیگر باشد چرا که اینگونه باعث میشود حواسم بیشتر جلب کتاب باشد و از وسوسه اینکه به سراغ گوشی بروم رها هستم.

کتاب ارزش مطالعه را دارد و به شما این مجال را میدهد که بیشتر برای خود ، خانواده و دوستان وقت بگذرانید و برای یادگیری چیزهای جدید به دور از دنیای دیجیتال قدم بردارید و لذت های آن را بچشید. وقتی درباره این کتاب در Goodreads میخواندم نظرات واقعا نسبت به این کتاب مثبت بود و تغییرات زندگی خواننده ها بسیار دلنشین .

+ نوشته شده در شنبه دوازدهم شهریور ۱۴۰۱ ساعت 12:41 توسط پوریا  |